Zwangerschapsdagboek 7.0: ik verwacht mijn vierde baby, maar ik hou niet van baby's

Zwangerschapsdagboek 7.0: ik verwacht mijn vierde baby, maar ik hou niet van baby's
Zwangerschapsdagboek 7.0: ik verwacht mijn vierde baby, maar ik hou niet van baby's
Anonim

16. week

Afbeelding
Afbeelding

Ik neem het stokje een beetje "oud" over, dit is mijn zestiende week. Mijn eerste trimester was gemiddeld, makkelijker dan moeilijker. De geur van bepaalde deodorants maakte me meteen misselijk. Soms kon ik door misselijkheid pas 's middags eten. Ik heb echter nooit overgegeven. Soms was ik zwak van de dauw, ik dwaalde af, maar meestal zat of lag ik gewoon. En natuurlijk stemmingswisselingen!

Ik heb mezelf omhoog getrokken door complete domheid. Ik kreeg ruzie met de helft van mijn familie. Ik schreeuwde. Andere keren kreeg ik zinloos huilen. Het is maar goed dat dit niet mijn eerste zwangerschap is, anders was ik bang voor mezelf geweest.

Het einde van het tweede trimester was vrij precies: bijna van het ene moment op het andere stopte de misselijkheid en werd ik meegesleurd in de golf van energie. Het soort waarbij ik liever het huis opknap dan schoon, maar dat laatste doe ik ook wel eens. Nu ben ik in dit mooiste tijdperk. De aanvankelijke strijd is voorbij!

Mijn kleintje is een gepland kind, net als zijn drie oudere broers en zussen. Aangezien mijn leven niet wordt gedicteerd door een ideologie die gezinsplanning verbiedt (wat het moeilijk maakt), is dit de laatste keer dat ik zwanger ben. We wilden precies vier kinderen. En aangezien we niet de kippen van vandaag zijn - noch ik, noch mijn man - was het ook een bewuste keuze voor onze kinderen om vaak te komen, achttien tot tweeëntwintig maanden uit elkaar. We hebben geluk! Tot nu toe zijn al onze plannen samengekomen, er zijn geen onvoorziene problemen tussengekomen. Ik hoop oprecht dat onze Vierde gezond en op tijd geboren zal worden!

Ik moet iets bekennen: ik hou niet van baby's. Wat het betekent? Als ik de kleine baby van iemand anders zie, voel ik geen onweerstaanbare drang om hem te knuffelen. Ik kan hem oprecht prijzen, maar in mijn ogen is hij niet meer waard dan de oudere broer die naast hem staat. Dit is geen kwaadaardigheid van mijn kant, maar een geschenk. Ik ben geen doorzetter. Ik heb geen heimwee naar de wiegjes van mijn kinderen. Ik hield veel van ze toen ze jong waren, maar ik kon niet wachten tot ze volwassen waren! Ik ben gefascineerd door vooruitgang. Het proces waarbij de mens zich dag na dag ontvouwt vanuit het drie kilo wegende, piepende, warme pakje vlees. Dit is een ervaring als geen ander!

Nou, dit is de reden waarom je me in roze mist niet zult lezen over zwangerschap. Ik weet zeker dat er interessante en interessante dingen zijn om te bespreken; en je krijgt moed door het feit dat iemand anders veel heeft om voor te vechten, zelfs voor de vierde keer.

AMK

Aanbevolen: